Mensen die burn-out kunnen raken, zijn geen mensen die de kantjes ervan aflopen. Die excuses verzinnen om iets maar niet te doen of liever pauze gaan houden, dan iets eerst afmaken.

In tegendeel!

Mensen die potentieel burn-out kunnen raken zijn de kneiter harde werkers. Dat zijn de mensen die doorgaan, daar waar andere mensen al lang gestopt zijn.

Jij bent waarschijnlijk ook (wel een beetje) zo. Jij gaat gestaag door. Mijn moeder zei altijd: “als jij iets in je hoofd hebt, heb je het niet in je kont.” Oftewel ik moest gelijk in aktie komen om mijn ideeën te realiseren. Ik heb dit altijd als iets goeds beschouwd. Ik heb mezelf er altijd om geprezen.

Het is ook een hele mooie eigenschap ALS … en nu komt het…
ALS je wel luistert naar wat je lichaam ervan vindt! Je moet het namelijk wel samen doen.
En daar gaat het mis…

Ik heb nooit geleerd om op de rem te trappen. Bij was het eerder: ‘Meer’, ‘beter’, ‘nog even’, ‘eerst dit afmaken’, afijn jij zult ze zeker wel herkennen.
Het is echt iets wat je bewust mag gaan leren. Of liever afleren…

En dat is nou juist zo moeilijk: om aangeleerd gedrag af te leren. Zeker als je er trots op bent en het je geen windeieren heeft gelegd!

De crux zit em in jouw denkwijze.

En hoogstwaarschijnlijk is dat de denkwijze van (een van) je ouders. Of van iemand die in je jeugd heel belangrijk voor je is geweest. Waar je tegenop keek en die je als voorbeeld hebt gesteld.

Als je die persoon lang (genoeg) hebt mogen volgen, dan heb je of gezien dat deze persoon op een gegeven moment (ook) tegen de lamp gelopen is, of dat je je nooit hebt gerealiseerd dat deze persoon kon wat jij nog niet kan : doseren.
Misschien heb jij nooit beseft dat deze persoon naast het harde werken enorm kon genieten van … vul het maar in…, of zo kon bijkomen als …., of regelmatig op vakantie ging waarbij alles vergeten en gereset kon worden…
Inspanning moet afgewisseld worden door ontspanning, anders is overspanning of verslapping het gevolg. Zo staat het in de encyclopedie en dus is dat zo 😜.