Jij overschat jezelf volledig! Jouw hoofd denkt veel meer te kunnen dan jouw lijf daadwerkelijk aan kan.
Zelf ben ik opgevoed met de slogan, (die voor mij echt een mantra was geworden): als je iets wil, dan kan je dat!
Super krachtig en geeft vertrouwen, absoluut!
Maar er is ook een valkuil. En aangezien jij deze blog leest, zou dat ook voor jou het geval kunnen zijn…
Ik, jij, wij zijn zo uit verbinding met ons lichaam, dat we alle beslissingen puur en alleen met ons hoofd maken.
Dat betekent dat we totaal voorbij gaan aan hele kleine signalen, waarmee ons lichaam laat weten dat we de grens opzoeken. Vervolgens snapt ons lijf dat we met totaal iets anders bezig zijn en de kleine signalen niet oppakken en dus maakt het de signalen iets groter. Aangezien we echt in de modus zitten, dat we blind zijn voor dingen die ons kunnen remmen, tegenhouden of op een ander spoor brengen, merken we ook deze signalen niet op. Het is simpelweg het onvermogen om te herkennen dat ons lichaam ook iets in de melk te brokkelen heeft.
Uiteindelijk, na vele malen te hebben opgeschaald, moet het lichaam overgaan tot rigoureuze maatregelen, want anders wordt er toch niet geluisterd ????.
Dit kan het moment zijn dat je echt goed ziek wordt, iets breekt (om je tot rust te dwingen, door te immobiliseren), burn-out raakt, hartfalen ontwikkelt, kanker krijgt, etc. Dit allemaal afhankelijk van hoe gedreven (of doof) jij bent.
En dan komt de grootste klus: je moet gaan afkicken.